Motto Vrede Maakbaar ?

Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.

Onze grootste angst is dat wij mateloos krachtig zijn.

Het is ons licht, niet onze schaduw die ons het meest beangstigd.

We vragen onszelf : wie ben ik om briljant te zijn, pracht, talentvol, fantastisch?

Maar wie ben jij om dat niet te zijn? Je bent een kind van God.

Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.

Er is niets verlichts aan je klein te maken opdat andere mensen zich bij jou niet onzeker voelen.

We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.

We zijn geboren om de glorie van God, die in ons allen is, te openbaren.

Die is niet alleen maar in sommigen van ons, die is in iedereen.

En als we ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen.

Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn, bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen."

Uit: inaugurele rede van Nelson Mandela voor het presidentschap van Zuid Afrika, 1994 (Het gedicht is van Marianne Williamson uit haar boek 'A Return to Love')

Visie van Vrede Maakbaar ?

De gedachte is dat we met het bundelen van onze collectieve intelligentie en capaciteiten een zodanige kracht kunnen genereren dat het werkelijk verschil maakt.

Dagelijks zien we op het journaal beelden uit Irak, Israël, Afrika en opnieuw oplaaiend Noord-Iers geweld; afgestompt want machteloos zappen we voort, we kunnen er tenslotte niets aan doen. Alhoewel: waarom zouden we dat niet eens gaan proberen? Waarom zouden wij als TV kijkers niet het initiatief nemen om te proberen elkaar de kop inslaande bevolkingsgroepen op andere gedachten te brengen? Niet via wegen van de open of de verborgen diplomatie. Op dat niveau zijn er ongetwijfeld inspanningen genoeg. Geweld met het geweld van vredesstrijdkrachten bestrijden blijft een hachelijke en (te) trage aangelegenheid.

Wij zetten onze frustratie om in actie en gaan op pad met een andersoortige vredesmissie: door vanuit een onpartijdige en niet politieke basis eens stevig met de strijdende partijen te gaan 'praten' en ze collectief vanuit ons perspectief aan te spreken. Met gebruikmaking van een grootschalige propagandacampagne. En wat zeggen we dan? Van alles en nog wat. Bij voorbeeld dat oog om oog uit de tijd is. We laten de ruziemakers eens met onze bril naar hun eigen situatie kijken. we laten hen als het ware even ruiken dat het ook anders moet kunnen.

Een naïeve gedachte natuurlijk.

Maar waarom zouden we het feit dat de Serven en Albanezen, of de Hutu's en de Tutsi's en de katholieken en protestanten in Noord Ierland elkaar al jaren de hersens in slaan, als een onontkoombaar gegeven zien? Nog maar veertig jaar geleden bekogelden hier in Nederland de katholieke scholieren de protestantse en andersom. Friesland heeft zich niet ontwikkeld tot een Kosovo. Het hoeft dus niet altijd alleen maar de meest gewelddadige kant uit te gaan en er zijn meer voorbeelden te geven waarbij potentiële catastrofes in de kiem zijn gesmoord.

Vrede maakbaar? gaat over een verkenningstocht, een queeste, omtrent de vraag wat de mechanismen zijn die ons weldenkende en geciviliseerde individuen veranderen in stompzinnige en gewelddadige groepsdieren die alleen nog maar op een primitief en voorspelbaar niveau kunnen reageren. Het probleem wordt in kaart gebracht. Wat zijn de paradigma's die aan deze groepsprocessen ten grondslag liggen? VM wil dit snappen en praat daartoe niet alleen met polemologen, maar ook met historici, sociologen, therapeuten, massapsychologen, biologen en met eenieder die een visie of ervaring heeft op dit terrein.

Als we een beetje denken te snappen hoe het 'werkt' dan construeren we modellen waarmee we hopen de destructieve vicieuze cirkels te kunnen doorbreken. Zouden de collectieve oorlogs- of vijandigheids- paradigma's met gebruikmaking van de massamedia kunnen worden bijgesteld? En hoe zou dat er dan in de praktijk uit kunnen zien?

Voor het ontwerpen van een vredespropaganda boodschap ondervragen we vervolgens doorgewinterde mediadeskundigen, reclamemakers en 'spindoctors'. Kan het medium televisie, dat ons gekluisterd houdt en machteloos maakt doordat het ons dwingt om te kijken naar veel geweld in de wereld ook in omgekeerde richting worden aangewend?

Wanneer VM een propaganda product heeft (minstens één voorbeeld televisie uitzending), dan treedt een volgende fase in werking: hoe brengen we de boodschap op de plek waarvoor het bestemd is, wat zijn de technische aspecten, hoe interesseren we geldschieters?

Belanden we nooit in deze laatste fase waarin de propaganda boodschap ook daadwerkelijk uitgezonden wordt? Ook niet erg. We hebben in ieder geval nagedacht over onze eigen positie ten aanzien van polariserende groepsprocessen. Waar we overigens dagelijks, op een meer bescheiden schaal, ook onderdeel van zijn. Niet alleen het doel is van belang. De weg er naar toe is ook de moeite waard. En we hebben tenminste iets geprobeerd.

Terug naar samenvatting motto en visie van Vrede Maakbaar ? …